کد مطلب:315431 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:207

عرایض غلامهای سیدالشهداء و برادران و اولاد عقیل
هر چه حضرت به اینها تكلیف می كرد بروید آنها نمی رفتند، حتی غلامهای سیاه را مخصوصا فرمود شما بروید و خود را به كشتن مدهید، متفق الكلمه یك دفعه عرض كردند: اكلتنا السباع حیا لو تركناك [1] درندگان صحرا ما را زنده بخورند و بدرند اگر برویم و دست از تو برداریم. فی الرخاء نلعق قصاعكم و فی الشدة نخدلكم در ایام رفاهیت كاسه لیس شما بودیم. حالا كه روز سختی است تو را بگذاریم میان دشمنان و برویم؟ لا والله. بعد از تو در خانه كدام آقا برویم؟ [2] اولاد مسلم و برادرانش عرض كردند: نمی رویم تا از آن شربتی كه مسلم نوشیده ما هم بنوشیم. نفدیك باموالنا و انفسنا و اهلینا قبح الله العیش بعدك چون آن جناب دید اینها در وفاء ثابت قدمند قال جزاكم الله منی خیرا پس حضرت اصحاب را مرخص كرد كه هر كدام به منزل خود بروند و وداع عبادت پروردگار نمایند، چرا كه آن شب، شب آخر عمر آنها بود [3] سزاوار است در این مقام امتیازات و خصایص و فضایل درباره شهداء و حواریین حضرت سیدالشهداء علیه السلام بطور تفصیل و شماره گفته شود تا من بعد برتری و افضلیت حضرت ابوالفضل علیه السلام و علو مقام آن جناب بر تمام شهدای اولین و آخرین مكشوف گردد. اولا عده ی شهدا كربلا در یوم الطف بغیر وجود مقدس حضرت سیدالشهداء علیه السلام مورد خلاف و اختلاف است و بنابر روایت شیخ مفید در ارشاد و شیخ طبرسی در اعلام الوری و ابن اثیر در كامل و بسیار از مورخین هفتاد و دو نفر بودند؛ هفده نفر از بنی هاشم بودند و سی و دو نفر از آنها در شب عاشورا از لشكر عمر سعد ملعون به آن حضرت ملحق شدند و بیست و سه بقیه اصحاب باوفا بودند و این اصح اقوال



[ صفحه 140]



است و این عده از حواریین امام مظلوم غیر از آن جماعتی هستند كه قبل از عاشورا در فداكاری آن حضرت شهید شدند، مثل مسلم بن عقیل وهانی بن عروه و قیس ابن مصهر الصیداوی یا عبدالله بن یقطر علیهم السلام كه برادر رضاعی سیدالشهداء علیه السلام بوده و غیر عبدالله عفیف كه بعد از قضیه كربلا در كوفه شهید شد.


[1] همان ص 58.

[2] همان ص 65.

[3] همان ص 56 و ارشاد مفيد ج 2 ص 91.